sigiriya

Gisteravond vielen mijn oogjes om 10 uur al dicht. Geslapen als een roosje en vanmorgen om 7 uur opgestaan. Lekker even onder de douche, koffer weer ingepakt, ontbijtje op en om 9 uur vertrekken we uit Trincomalee. De stad is al wakker en is een vrolijk toeterende plaats. Alle stalletjes met etenswaren zijn ook al weer open. Als we eenmaal de stad uit zijn komen we al snel op een rustige weg. Vandaag is onze bestemming Sigiriya. Dat is slechts een twee uurtjes rijden, dus we kunnen het rustig aan doen. Sri Lanka is een prachtig groen land. Dat hebben ze zo voor elkaar gekregen doordat er een of andere slimme koning is geweest die enorme waterreservoirs aan heeft laten leggen. Dat zijn enorme meren geworden waar mens en dier gebruik van maakt. Zo komen we op deze route langs het grootste waterreservoir van Sri Lanka. Een hele kudde waterbuffels is er aan het drinken en dat is een prachtig gezicht. Die waterbuffels worden door de mensen gemolken en van deze melk maken ze een soort yoghurt in aardewerken potten. Die worden weer in de stalletjes langs de weg verkocht. Bij het reservoir komen we twee politieagenten tegen. Als ik vraag of ik ze op de foto mag zetten worden de uniformen rechtgetrokken, de pet gaat op het hoofd en er wordt met eer geposeerd. Ze spreken geen Engels, maar vragen in het Singalees waar we vandaan komen. Mahesh is de tolk in ons gesprek met de agenten. Een van de twee begint te vertellen dat hij de Tsunami heeft meegemaakt en gelukkig ook heeft overleefd. Als je dat zo hoort moet dat toch verschrikkelijk zijn geweest. De agenten lachen, geven ons een hand en wensen ons een goede reis. Deze agenten delen overigens samen een motortje als vervoer. Dat is hier heel normaal, maar ziet er voor ons heel grappig uit. Verder komen we onderweg ook nog een clubje militairen op de fiets tegen. Nu kan ik het niet laten, zwier het raam van de auto open en zwaai met m'n camera. Als de militair het ziet, verschijnt er een lach, gaat zo recht mogelijk op z'n fiets zitten voor de foto met groot geweer op z'n buik. Zelfs zwaaien lukt ook nog.

Het is een prachtig volk die Singalezen.

Het is een mooie route naar Sigiriya met veel natuur. Apen steken hier en daar de weg over en met regelmaat oppassen voor wat koeien.

Om 11 uur komen we dan al bij ons hotel aan. Officieel is het pas inchecken vanaf 2 uur, maar er wordt niet moeilijk gedaan. Of we het erg vinden om 10 minuutjes te wachten, dan is onze kamer klaar. Tuurlijk niet. Een verfrissend drankje en 10 minuten later lopen we achter onze koffers aan. De kamer is weer prachtig. Mahesh haalt ons om 3 uur weer op om naar Sigiriya rots te gaan. In de tussentijd is het toch te warm om iets te doen, dus hup bikini en zwembroek aan en naar het zwembad. Heerlijk gezwommen met verrassende toeschouwers als eekhoorns, hagedissen, bijzondere vogels en de kameleon van rechts op de foto. Wat gegeten nog en dan zorgen we ervoor dat we weer op tijd klaarstaan.

Sigiriya rots is een klein half uurtje rijden vanaf het hotel. De weg er naartoe wordt wel even lachen. Er wordt aan de weg gewerkt (de enige weg) en er heeft zojuist een vrachtwagen een hoop gravel gelost midden op de weg. En nu???

Mahesh toetert een keer naar een of andere shovel. De man in de cabine lacht en zet het met het ding op een rijden. De berg gravel wordt min of meer glad gezet en dat istem dan....Mahesh geeft gas, de auto trekt het net zonder vast te komen zitten en zo hobbelen we richting de "verharde" weg. Komt allemaal gewoon weer goed.

Verder zonder wegopbrekingen komen we bij Sigiriya rots aan. Het is een imposante rots. Kaartjes worden geregeld en na een bezoek aan het museum(pje) gaan we te voet de rots op. Dat houdt in 1200 traptreden omhoog. Het is een dikke 30 graden met een hoge luchtvochtigheid, het zweet loopt in de bilnaad. De rots is een natuurlijke rots maar eeuwen geleden is er een koning geweest waarvan zijn zoon aan de macht wilde komen. Dat kon alleen door pa te vermoorden. Zoonlief had echter ook nog een broer en om zich tegen zijn broer te beschermen bouwde zoonlief een paleis boven op Sigiriya rots. Van het paleis is alleen nog een ruïne over, maar het is werkelijk prachtig. Van boven af de rots is het uitzicht fenomenaal. Halverwege de tocht naar boven kom je nog langs een ingang met twee giga leeuwenpoten. We hebben erg genoten van ons bezoek aan Sigiriya, het was de klim meer dan waard. Eenmaal weer beneden hebben we onszelf getrakteerd op een heerlijk koud colaatje. Daarna naar de auto (welke door Mahesh nadat hij ons bij de ingang had afgezet, naar de uitgang was gebracht voor deze twee verwende krengen) en aan de terugweg begonnen naar het hotel. Als we eenmaal op weg zijn, staan er opeens twee auto's langs de kant van de weg. Er wordt wat gezwaaid en enigszins verbaasd doen we de ramen van onze auto open. Aliya! Aliya! wordt er geroepen. Nu weet ik dat 'Aliya' olifant betekent. We kijken om en zien ineens twee olifanten de weg oversteken achter onze auto. Dat is toch ook wel weer een rare gewaarwording! De aliyas lopen zo de bossen weer in en zijn ook ook weer vlot uit het oog verdwenen. Bizar...met het fototoestel ben ik ruim te laat.

We vallen van de ene verbazing in de andere. Wat natuurlijk wel is, is dat die olifanten ook voor de nodige problemen zorgen. Die kuieren zo over je lemen hutje heen als je niet oppast. Die olifanten gaan gewoon in de bebouwde wereld op zoek naar voedsel en stampen zo vrolijk door de bebouwde kom. De mensen weten dat natuurlijk en stoken 's avonds vuren om de olifanten op afstand te houden. Nou, deze twee waren niet bang.

Terug bij het hotel gaan we eerst maar eens douchen en daarna wat eten. Het wordt weer buffet avond en dat bevalt ons prima.