Vanmorgen hoeven we niet te haasten. Om 9 uur vertrekken we na een goed ontbijt vanuit ons zeer Britse hotel te Nuwara Eliya naar Hatton. Vroeg opstaan had ook een optie geweest, want ja hoor, die brulboei stond voor 5 uur zijn gebed over de wereld uit te roepen. Hoeft ie voor mij niet te doen. Ik lag toch al laat in bed omdat ik nog met Yvonne aan het Skypen ben geweest. Half 1 lag ik in m'n bedje.
Maar goed, het maakt allemaal niet uit, uitrusten doen we later wel. Vanmorgen dus om 9 uur vertrokken met als eindbestemming Hatton. De weg naar Hatton voert ons via een hoop wegwerkzaamheden, langs prachtige thee velden, langs bomen met oranje bloemen (echt duizenden oranje bloemen per boom) en langs diverse watervallen. De weg kan daarbij dan nog weleens een uitdaging zijn....
Het is een erg mooie route waar we heerlijk de tijd voor nemen om alles in ons op te kunnen nemen. Wat opvalt is de diversiteit van Sri Lanka. De theevelden zorgen voor een volledig ander panorama. Doordat alle theevelden op heuvels en bergen liggen is het een heel groen gebied wat volledig opgefleurd wordt door de vele soorten bloemen. Bomen met gele bloemen, oranje, blauw en langs de weg groeien gladiolen die nu ook in bloei staan. In de velden de theeplukkers. Echt niet hier en daar eentje, in sommige velden zie je wel 20 plukkers aan de gang. Ze dragen de zak waarin ze de theebladeren doen met een band om het hoofd. De zak hangt over hun rug. Je moet je dan voorstellen dat er dus geleidelijk een 20 kilogram thee in die zak gaat. Het is zwaar werk wat veel door vrouwen wordt uitgevoerd. Komt ook nog eens bij dat de theevelden geliefd terrein is voor cobra's en bloedzuigers. Die bloedzuigers kunnen tot wel een vingerlengte groot worden. Ik ben tot op heden gelukkig nog geen bloedzuigers tegen gekomen, cobra's ook niet en dat is ook niet erg.
Tegen twaalf uur komen we al weer bij ons volgende hotel in Hatton aan. Het ziet er helemaal niet als een hotel uit. Het blijkt een oud Engelse bungalow te zijn. Er is een aparte huiskamer, zitkamer en als we aankomen krijgen we op de Engelse manier thee geserveerd. Dat houdt in warme melk in de kom en daarna sterke thee erbij en indien gewenst suiker. En twee koekjes bij de thee. Het is een allervriendelijkst onthaal. Blijkt uiteindelijk dat er slechts 3 kamers in dit "hotel" zijn. Wij zijn de eersten vandaag die gearriveerd zijn. Dit huis wordt gerund door twee Tamils. Het lijkt wel of we twee bedienden hebben. Er wordt gevraagd of we in het huis het avondeten willen. Dat willen we in principe wel, maar dan willen we ook weten wat er op het menu staat. Blijkt dat ze helemaal geen menu hebben, we kunnen suggesties doen. Roast chicken wordt er door de twee Tamils voorgesteld; gebraoie kiep dus. We vinden het prima. 's Avonds blijkt dat doordat wij de eersten waren, de rest van de gasten ook gebraoie kiep te eten krijgen. Wel alles vers gemaakt met eigen producten. Als toetje hadden we overigens yoghurt van buffelmelk. Ik had al zo'n vermoeden toen ik er aan begon, Jan had niets in de gaten totdat ik aan één van de twee vroeg waar de yoghurt vandaan kwam. De buffel yoghurt wordt met honing gegeten. Ik vond het heerlijk, bij Jan werd het honing met yoghurt waardoor zijn toetje nu meer naar honing smaakte dan naar yoghurt.
Door de twee Tamil heren werden we op onze wenken bediend. Gordijntjes dicht op de kamer, 's middags nog een keertje thee serveren met koekjes, dat zijn wij helemaal niet gewend.
We waren dus al op tijd op onze eindbestemming. Genoeg tijd dus om in de middag nog iets te gaan doen. Mahesh stelt voor om naar Adam's Peak te rijden. Eerder deze week had ik al met hem over Adam's Peak gesproken, maar om dit te bezoeken heb je eigenlijk een hele dag nodig.
Adam's Peak is voor de Boeddhisten een heilige plek omdat Boeddha daar een voetafdruk heeft achtergelaten. Veel Boeddhisten gaan naar Adam's Peak op pelgrimstocht. Dat doen ze echter van januari tot en met april. De rest van het jaar zijn er geen pelgrimstochten. Verder is schijnbaar van boven van de berg het uitzicht prachtig. Naar de top van de berg gaat een pad van in totaal 9 kilometer lengte. Berg op kost je 3 uur lopen en dat geldt ook voor de terugweg. Normaal vertrekken de pelgrims om 2 uur 's nachts en dan zijn ze met zonsopgang op de top. Tijdens de pelgrimmaanden is het pad met lampjes verlicht en zijn er langs heel de route stalletjes met etenswaren e.d. Het is nu natuurlijk Augustus, dus helemaal geen pelgrimmaand. De stalletjes zijn gesloten en er zijn slechts enkele toeristen die naar de top gaan. Wij gaan ook niet naar de top. Vanuit het hotel is het anderhalf uur rijden naar Adam's Peak. We zijn er pas om twee uur. De wandeltocht halen we dus helemaal niet meer voor donker. Geeft niet, dat was toch niet gepland. Wel hebben we het eerste half uur van het pad gelopen naar het Boeddha beeld en de waterval. Het was toch mooi om er geweest te zijn. En wat het helemaal mooi maakte was de rit er naartoe.
Wat een spektakel was dat. Mahesh had de weg aan onze hotel Tamils gevraagd. Die sturen hem via de kortste route en dat blijkt finaal door de binnenlanden te gaan. Het weggetje (1 auto breed) is een spektakel van kuilen en we hobbelen ons er stapvoets doorheen. Mahesh zit met verhoogde hartslag achter het stuur. Als gids stuurt hij normaal gesproken netjes over de mooie nieuwe wegen van A naar B, naar C. We zitten in een gebied waarbij hotels met 3 kamers voldoen, dus dan weet je ongeveer hoeveel toeristen hier komen. We komen op deze weg echt hutjes van huizen tegen. Als we een vrouw aanspreken of ik een foto van haar mag maken terwijl ze thee aan het plukken is, snapt ze er helemaal niets van en lacht verlegen in de camera. De onderkant van de auto krijgt het af en toe te verduren als we toch nog net te hard door een kuil gaan. Het mag de pret niet drukken, we vinden het prachtig. Het is ook nu weer een route door een prachtig gebied. En wat we zien van Adam's Peak is voor ons vandaag voldoende. De weg terug naar het hotel doen we toch maar wat meer over een normale weg. We zijn mooi voor het avondeten en voor de middagthee terug. Daarna zijn we op tijd ons bed in gedoken voor een wat langer nachtje slapen. Vannacht hebben we allebei een eigen bedje met een klamboe. Het is voor het eerst deze vakantie dat we onder een klamboe moeten slapen. Ieder z'n eigen tentje.