Eungella national park

Het is inmiddels dinsdag, 25 september en vandaag verlaten wij Airlie Beach en trekken wat meer het binnenland in naar het Eungella National Park. Daar overnachten wij komende nacht in het Broken River Mountain Resort. Okidoki, eenmaal op weg komen wij al vlot een sugar cane trein tegen. Zoals al in een eerder blog aangegeven zitten ze hier midden in de sugar cane oogsttijd. De sugar cane velden zijn mooi om te zien en al het transport er omheen en de cane fabrieken die je onderweg tegenkomt geven aan dat de sugar cane een belangrijk onderdeel is van de industrie hier. Wij vinden het in ieder geval mooi om te zien. De trein die je hier op de foto ziet reden wij onderweg voorbij (ze rijden niet bepaald hard met de cane treinen). Dat gaf mooi de gelegenheid om de auto te parkeren en de trein op te wachten voor een goede foto. De machinist kon e.e.a. wel waarderen en reed ons luid toeterend voorbij. We onderbreken de route voorbij Mackay nog voor een kop koffie bij een roadhouse en bij de Finch Hatton Gorge. Om bij de Finch Hatton Gorge te komen moet je een aardig eind de weg af. Met asfalteren zijn ze dan ook gestopt en moeten we een aantal kilometers over een gravel weg naar de gorge. Komt bij dat deze gravel weg ook nog 3 keer kruist met het riviertje. Bruggen neergelegd? Nope, je moet met je auto erdoorheen. Gelukkig staat het water niet hoog, dus het komt gewoon allemaal goed. Wel leuk. 

De weg loopt uiteindelijk dood en daar parkeren wij de auto en maken een keuze uit de twee hike routes. We kiezen ervoor om naar de Araluen Cascades te wandelen (een waterval). Dat is een anderhalve kilometer enkele reis door het subtropisch regenwoud. Ik kom weer hagedissen tegen en dan is de tocht voor mij al geslaagd. Ik besluip een blauwtong skink en zet het beestje uitgebreid op de foto. Jan kuiert op z'n gemak verder, maar die haal ik wel weer in. Die is er inmiddels wel aan gewend dat ik voor een hagedis o.i.d. de bosjes induik.

De Araluen Cascades blijkt weer een mooie waterval die uitkomt in een waterhole. Wat een rust hier weer. Heerlijk. Eenmaal uitgekeken beginnen we aan de terugtocht, klimmen bij het startpunt weer in de auto en zetten koers naar het eindstation van vandaag: Broken River. Dat gaat door het Eungella National Park en dat houdt in bergachtig gebied met subtropisch regenwoud. 

We overnachten vannacht in het Broken River Mountain Resort en dat is een verzameling van hutten vlak bij de rivier. Als wij ons melden krijgen we te horen dat er vanavond een avondwandeling is door het regenwoud. Dat slaan we natuurlijk niet af. 's Nachts zie je veel meer dieren e.d. dan overdag en zeker met een gids erbij. Kortom, 20.00 uur stonden wij alweer startklaar, gewapend met zaklamp en camera voor de avondwandeling. Zie de foto's.

Ik had hier vandaag nog wel even een issue. Internet is in Broken River een dingetje. Gaat per half uur en moet je afrekenen. Dat afrekenen is op zich geen probleem, maar ik heb wel even fatsoenlijk internet nodig voor mijn date met Metallica, juni volgend jaar. Is uiteindelijk gelukt :-)

Vergeet bijna te vermelden dat hier in de rivier de platypus (vogelbekdier) voorkomt, dus nadat wij onze rommel in onze hut hebben gemikt, zetten wij direct koers naar de rivier. En net als bij onze eerste platypus expeditie is ook deze succesvol. 

Het is hier verder een dolle bende met beestenspul. De avondwandeling begint met een (giftige) bruine boomslang, een possum, gekko's, walibi's, een uil, vleermuizen en wederom de platypus. Kortom, meer dan een geslaagde dag weer.

Woensdag, 26 september. Vandaag lekker op ons gemak gedaan. Wel weer op tijd uit de veren en om 7.30 uur ons ontbijt in het restaurant. De possum is nergens te bekennen, die zal wel ergens lekker in een holletje liggen te tukken. Net als de walibi’s. Want zo veel als we er gisteravond zagen, geen in de ochtend. Vogels vliegen er wel heel veel rond en dat is ook mooi om te zien. De bomen hier op het park staan massaal in bloei en de meesten zijn zoals wij ze noemen “lampenpoetsers”. Dat zijn rode lange bloemen en deze bloemen bevatten veel nectar. En daar komt al het tropisch vogelgespuis op af. Ze hangen ondersteboven aan de bloemen en verjagen elkaar af en toe om maar bij de beste bloemen te komen. 

Na het ontbijt besluiten we om een korte hike vanuit ons huidige adres te gaan doen. Een paar kilometer langs de rivier en door het subtropisch regenwoud. Een goed begin van de dag, is het halve werk. Jan zal zich deze wandeling nog lang heugen… Hij loopt voorop en stapt bijna op een flinke zwarte slang. Zowel Jan als slang schrikken zich een ongeluk. De slang maakt dat ie wegkomt en Jan springt een meter naar achter en omhoog. Ik loop achter Jan, zie het allemaal gebeuren en pies zowat in mijn broek van het lachen.

Nou wil het geval dat Jan iets voorzichtiger is met al dat dierenspul dan ik. Eerder deze week in Airlie Beach maakte hij zich ook wel wat ongerust over het snorkelen. Er zijn daar 2 mensen aangevallen door haaien en inmiddels heeft men daar 4 haaien gevangen, waarvan 1 exemplaar ruim 3,5 meter. Hij wilde voorafgaand aan de tocht toch wel even weten of het allemaal wel veilig was. “No worries” was het antwoord. Alles is hier trouwens “no worries”.

De slang levert dus weer een prachtmoment op. Heerlijk.

Na onze ochtendwandeling gaan we eerst terug naar onze hut, lunchen daar en vervolgens zijn wij ’s middags voor een tweede hike teruggereden naar de Finch Hatton Gorge waar we gisteren ook al een hike hebben gedaan. Die van vanmiddag is langer en wat lastiger en eindigt bij het Wheel of fire; ook weer een waterval met een waterhole waar je kunt zwemmen. Leuke tocht, mooie waterval. Jan is wat voorzichtiger met lopen nu. Een wegschietende skink levert alweer een leuke reactie op. Mensen, het blijft allemaal prachtig. We eindigen onze hike laat in de middag en rijden op ons gemak terug naar Broken River. In de lounge bij het restaurant kunnen we een half uurtje op het internet om even onze mail op te halen. Weten dat je niet op internet kunt geeft wel rust maar kan ook een kleine stress veroorzaken. Hoezo dan? Nou gisteren gingen de concerten voor Metallica (volgend jaar juni) in de voorverkoop en het kan natuurlijk niet zo zijn dat ik daar niet bij ben. Toen we aankwamen in Broken River gelijk maar geïnvesteerd in een uur internet om vervolgens te constateren dat ik met mijn laptop hier niet op het internet kon komen. Snotjandorie nog an toe zeg. Mijn telefoon lukte wel (beide items Apple, maar goed) gelukkig en heb ik het voor mekaar gekregen. Toppie joppie! In the pocket J

Goed, met een half uurtje internet ben je zo weer klaar en dan is het inmiddels 18.30 uur en eten we lekker in het restaurant in het resort. Prima kok.

Terwijl wij aan het eten zijn laat de possum zich zien en dat is natuurlijk weer leuk. Na het eten halen we camera en zaklamp uit onze hut en maken nog een korte wandeling over het terrein. De walibi’s zijn inmiddels wakker; we zien er meerdere. En nog een laatste keer wandelen we naar de brug, maar de platypus zien we niet. De vleermuizen zijn wel wakker. Wij niet lang meer. De dag zit erop in het prachtige Broken River.