Maandag, 15 mei 2023 – Van Kakadu naar Nitmiluk

Vandaag vertrekken we uit Kakadu. Het eindstation voor vandaag wordt Nitmiluk National Park. Het is een route van zo’n 350 km. Dus… tijd genoeg om ook nog wat te bekijken onderweg. We hebben nog voldoende proviand, dus we starten met een ontbijtje op onze hotelkamer. Dat is waar wij van houden; de planning afstemmen rondom wat we willen zien en doen, en niet in een ritme van eerst persé naar een ontbijtzaal. Na ons vlotte ontbijt knikkeren we heel de handel weer in Les en vertrekken richting Kakadu. We besluiten om naar de Nawurlandja Lookout te gaan. We hadden eigenlijk graag Jim Jim Falls willen bezoeken, maar de weg daarnaartoe is helaas nog afgesloten. Het natte seizoen is hier net voorbij en dat kan inhouden dat er nog wegen niet begaanbaar zijn. De meeste wegen zijn namelijk geen asfaltwegen, maar zand/gravel paden. Met je 4WD kun je door maximaal 75 cm hoogte water. Maar niet getreurd, er is voldoende te zien hier en het is allemaal mooi. Dat geldt dus ook weer voor de Nawurlandja Lookout. Het is vandaag wel benauwd. Het heeft vannacht namelijk geregend. Het is inmiddels wel droog en de zon komt er wel wat door, maar het is behoorlijk bewolkt. De temperatuur is nog altijd gewoon rond de 32 graden. Kortom, de luchtvochtigheid is hoog. Bij de lookout gaan we de wandelroute naar de rotstekeningen en de lookout nemen. Mooi pad, lekker door de bossen. Vlak voordat we wat omhoog moeten om bij de lookout te komen, spot onze Jan een slang in een struik. Mooie slang. Niet al te groot en groen / bruin. Geen idee of ie giftig is, maar ik duik er natuurlijk met m’n camera achteraan. Kijk, die staat goed op de foto. We wandelen op ons gemak terug richting auto over de paden langs de rotsen met de rotstekeningen. Het is warm, het zweet staat al weer vlot in je bilnaad. Eenmaal bij de auto, rap de airco aan en lekker afkoelen. 

Een stukkie terug richting de hoofdroute door Kakadu, nemen we nog één afslag naar de Kubara Pools. Het is een wandeltrack door de bossen en langs rotsen naar wat waterpoelen. Een wandeling van heen en terug zo’n 6 km. Dat is een aardig stukkie lopen bij deze temperatuur. We houden er toch aardig het tempo in. Voor dit soort wandelingen moet je altijd wel zorgen dat je voldoende water bij je hebt. Dat gaat op tijdens de wandeling. Als we na deze mooie wandeling terugkomen bij Les, gaat de koelkast in de laadbak open en trekken we een heerlijk koud colaatje open. Wat een traktatie!!!

Met de Lookout en de wandeling hebben we de ochtend volgemaakt. Dus nu wordt het tijd om door te gaan naar Nitmiluk. Onderweg nog wat picknicken, maar verder moeten we de gang er een beetje inzetten. Om half 7 gaat hier nl. de zon onder en dan is het hier echt pikkedonker. Niet ideaal om je onderkomen te moeten zoeken. 

Maar zover zijn we nog niet. We maken onderweg nog even een koffiestop in Pine Creek; een mijn stadje. Laat eigenlijk dat ‘stadje’ maar achterwegen; het is een gat. We vinden er een bar bij een hotel. Het koffieverzoek vindt men wat vreemd. Normaal gesproken wordt er later in de middag aangelegd en dan niet voor koffie, maar voor bier. Een imposante tap staat koud voor dorstige bezoekers. De koffie nemen we mee als take away en zoeken weer vlot de doorgaande weg op; de Stuart Highway. Bij Highway moet je je hier geen snelweg voorstellen zoals bij ons. Het is een tweebaansweg, maar de topsnelheid is wel 130. Het is niet druk op de weg, heerlijk. Onderweg naar Katherine komen we diverse Road Trains tegen, en dat is prachtig! Vrachtwagens met 3 of 4 trailers. Zo’n 50 meter vrachtwagen zit er dan op de weg en dat is indrukwekkend.

Om iets over 5 komen we dan in Katherine aan. We zijn dan nog niet op ons eindadres; dat is nog een 31 km rijden. We maken de stop in Katherine bij de Woolworth om proviand in te slaan. We weten dat we vanavond een eigen cabin hebben met keuken. Dus, we koken zelf. We slaan pasta, saus, salade, eieren en toetjes in. En, ook weer voldoend voorraad voor het ontbijt morgen. Er zit hier een goede bakker, dus lekker daar vers brood gehaald. Al bij al kost de Woolworth en de bakker nogal wat tijd en zijn daar net na 6en weg. Dat wordt opschieten…. Half 7 gaat de zon onder als we nog onderweg zijn naar Nitmiluk National Park. We vragen onderweg nog even de weg bij het ranger station. We zijn er bijna… het is inmiddels hartstikke donker en we zoeken onze weg door de bossen van Nitmiluk. Uiteindelijk zie ik het Visitor Centre waar wij ons zouden moeten melden… Gesloten. Dan door naar de tweede optie; de bar / restaurant bij de camping. Kijk, daar hebben we meer succes. Cabin nr. 10 krijgen wij toegewezen. We knorren met Les in het donker verder en uiteindelijk vinden we onze cabin. Les gaat in z’n achteruit. Dan kunnen we het zoeklicht op de achterkant van Les gebruiken voor parkeren en uitladen van onze handel. Het komt uiteindelijk allemaal goed. Het wordt een laat avondmaal. Waar we terecht zijn gekomen hebben we dan nog niet zo’n idee van…. Te donker …. Morgen gaan we het allemaal ontdekken. 

Dinsdag 16 mei 2023, Nitmiluk National Park

Na een goed nacht en een vroeg ontbijt gaan we Nitmiluk ontdekken. Vroeg in de ochtend wandelen we naar het Visitor Centre voor info. Ik vergeet trouwens te vermelden dat Jan gisteravond hier z’n eerste roadkill op z’n geweten heeft. Bij het inparkeren van Les bij onze cabin heeft ie een grote dikke pad naar de paddenhemel geholpen. De pad ligt op z’n rug achter Les met z’n pootjes omhoog alsof ie Les nog tegen heeft willen houden. Niet gelukt…

Bij het Visitor Centre is het rustig en krijgen we vlot alle info die we maar willen. We besluiten dat we vandaag in de ochtend eerst een wandeling gaan maken naar de eerste lookout bij Nitmiluk Gorge. Een wandeling van een paar kilometer naar een uitkijkpunt over Nitmiluk Gorge. Heerlijke wandeling, lekker warm weer en zweten. Het track gaat bergop alwaar we weer beloond worden met een meer dan prachtig uitzicht over Nitmiluk. 

Vanaf het uitkijkpunt maken we de trail af terug naar onze cabin. Daar zijn we dik 11 uur in de ochtend weer retour. 

Lekker even afkoelen en ‘thuis’ geluncht. Daarna springen we in Les en zetten koers naar Leliyn (Edith Falls). Gisteren zagen we onderweg naar Nitmiluk de afslag naar Edith Falls. De naam valt op natuurlijk. Edith Falls is een waterval en zou zeer de moeite waard moeten zijn voor een bezoek. Je kunt er blijkbaar ook goed zwemmen, dus de zwembroek en bikini zijn mee. Vanaf de Stuart Highway leidt een gravelweg naar Edith Falls. Vanaf de parkeerplaats is het nog 1,6 km te voet omhoog klimmen naar de waterval. Het is een hele klim, maar het pad zelf is al zeer de moeite waard. En eenmaal bij de waterval…. WAUW!! We worden beloond met prachtige uitzichten, hele mooie waterval, en…. We trekken onze zwembroek en bikini aan en plonzen in de poel. Wat een verkoeling. En, wat helemaal leuk is, is dat je tot dicht bij de waterval kunt zwemmen en dan kom je in een stroomversnelling terecht waardoor je weer in de poel terecht komt. Het is een heerlijke middag zo. Helemaal onder de indruk van al het moois, en als we eenmaal uitgezwommen zijn, ondernemen we de voettocht terug naar de auto en karren happy terug naar Katherine. Daar nog een vlotte stop weer bij de Woolworth. Slaan soep en brood in voor vanavond. Tanken een stukkie verderop Les maar eens vol (74 liter diesel / 150 Aus dollar) en koersen dan terug naar onze cabin in Nitmiluk. Vlak voor donker zijn we terug. Eerst even lekker opgefrist, gegeten en dan sorteren we onze spullen. We kunnen namelijk maar beperkt bagage meenemen voor onze kanotrip van de komende drie dagen. Wij verdwijnen even drie dagen van de radar voor een kanotocht over de Katherine river….